مشخص نیست بشر از چه دورانی به ساختن بناهای بلند علاقه پیدا کرده است اما بر اساس آنچه از تورات بر میآید پسران نوح به قصد راهیابی به جبروت یهوه (خداوند) برجی 7 طبقه را در بابل بنا کردند که با نازل شدن عذاب خداوندی به صورت زلزلهای مهیب منهدم گردید. با پیشرفت دانش بشری در حوزه علوم مهندسی کمکم این آرزوی بشر محقق گردید. با وجود اینکه طی قرون بعد از رنسانس دانش مهندسی به پیشرفتهای زیادی نایل گردید اما تا قرن 19، بشر فقط توانسته بود تا 16 طبقه در آسمان بالا رود و با وجود مصالح ساختمانی آن دوران پیشروی بیشتر از این حد ناممکن به نظر میآمد. چون اکثر ساختمانها با سیستم دیوارهای باربر بنا میگردیدند با زیاد شدن تعداد طبقات، ضخامت جرزها در طبقات پایینی به شدت زیاد میشد. با دستیابی بشر به فنآوری تولید فولاد نرمه ساختمانی و جایگزینی مقاطع فولادی نورد شده با قطعات چدنی اندک اندک ساختمانها قد کشیدند. مهمترین جهش در این زمینه را آسـمانخراش Woolworth Building ایجاد کرد. این ساختمان که اولین آسمانخراش به معنای واقعی است در روز 17 نوامبر 1913 بعد از 3 سال کار بیوقفه در محله منهتن نیویورک افتتاح گردید. این ساختمان 57 طبقهی 241 متری دارای اسکلت فولادی سنگین و معماری سبک نئوگوتیک با هزینهای بالغ بر 13 میلیون دلار بنا گردید. این بنا با وجود بیش از 90 سال عمر هنوز پابرجاست و از آن استفاده میگردد.